Saturday, August 25, 2007

سرگذشت دختران حوا

ما در این نوشته ها سعی کردیم که برخورد جوامع مختلف با زن رو البته بدون نقد بررسی کنیم .نقد و اظهار نظر رو به عهده شما خوانندگان گذاشتیم:

احتراما توجه شما را به اولین مقاله از سری نوشته های سرگذشت دختران حوا جلب میکنیم:

در بابل قدیم :وظایف زن بچه آوردن و پروردن ،آب از چاه یا رودخانه آوردن ،پختن ، شستن ، بافتن وتمیزکردن خانه بود. مرد میتوانست زن خود را به علل نازایی ، زنا ، ناسازگاری و بد اداره کردن خانه طلاق دهد و تنها کاری که باید میکرد این بود که جهیزیه زن را به وی بازگرداند و به او بگوید (تو زن من نیستی) ، ولی زن چنین حقی نداشت . اگر زنی می توانست ثابت کندکه نسبت به شوهرش وفاداربوده و شوهر در حق وی سختی روا داشته ،طلاق نمی گرفت ولی عملا حق داشت جهیزیه خود رابردارد ، خانه شوهر را ترک کند و به خانه پدر بازگردد .

در آشور:اگر مردی زن خود را در رابطه جنسی با مرد دیگری دستگیر میکرد ، حق کشتن او را داشت .مردان می توانستند تعدادی کنیز برای خود بعنوان معشوقه بگیرند ، ولی زنان موظف بودند که کاملا نسبت به شوهر خود وفادار باشند .

زن در حکومت هخامنشیان : در نخستین تمدن آریائی مردان تنها یک زن میگرفتند . اما پس ازتشکیل حکومت هخامنشیان ، در نتیجه تکامل طرز تولید و افزایش تولید اضافی و ظهور طبقات مختلف ، تعدد زوجات در بین طبقات مرفه و ممتاز جامعه و بخصوص در بین سلاطین و شاهزادگان رواج یافت . زنان و کودکان در کارهای ساختمانی و تولیدی مثل مردان شرکت داشتند . ویل دورانت نوشته - در زمان زرتشت ، زنان منزلتی عالی داشتند ، با کمال آزادی و با روئی گشاده در میان مردم رفت و آمد میکردند و صاحب ملک و زمین می شدند و در آن تصرفات مالکانه داشتند - پس از داریوش مقام زن مخصوصا در میان طبقه ثروتمند تنزل پیدا کرد. زنان فقیر چون برای کار کردن ناچار از آمد و شد در میان مردم بودند آزادی خود را حفظ کردند. زنان بالای اجتماع جرأت نداشتند جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند .زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را ، ولو پدر یا برادرشان باشد ، ببینند .در نقشهائی که از ایران باستان برجای مانده هیچ صورتی از زن دیده نمی شود . کنیزکان آزادی بیشتری داشتند جه لازم بود ار مهمانان خواجه خود پذیرایی کنند. در رساله اندرز آذر پاد مهر سپندان به نقل دینشاه آمده که - زن و فرزند خود را از تحصیل دانش و کسب هنر باز مدار تا غم و اندوه بر تو راه نیابد و در آینده پشیمان نشوی . در ایران باستان غیر از زنان وابسته به طبقه اشراف ، سایر زنان از قید حجاب آزاد بودند .

قوانین بابلیان در دوره داریوش : مرد فقط میتواند یک زن داشته باشد ولی اگر زن نازا باشد می توان زن غیر عقدی داشت . ازدواج بی قرارداد قانونی نیست .اگر آزاد با کنیزی ازدواج کند، آن کنیز مقام آزاد را می یابد .اگر شوهر زنش را طلاق دهد باید جهیزیه او را رد کند و یک سهم پسری از مال خود را به او ببخشد ولی اگر زن نازاست فقط جهیزیه به او بر میگردد.در مورد خیانت زن ، شوهرش او را اخراج یا برده می کند . زن میتواند اموالش را خودش اداره کند ، اجاره دهد ، جهیزیه خود را پس بگیرد ، مال خود را ببخشد ، تجارت کند ، در زمره روحانیون در آید . دخترانی که جهیزیه گرفته اند از ارث محرومند ولی آنها که جهیز ندارند در ارث بردن با پسران مساویند .

در انجیل مسیح آمده است : ....اما من میخواهم شما بدانید که سر هر مرد مسیح است و سر زن ، مرد و سر مسیح خداست .- زیرا که مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است ، مرد به جهت زن آفریده نشده بلکه زن برای مرد ، زن را اجازه نمیدهم که تعلیم گیرد و یل بر شوهر مسلط شود بلکه در سکوت بماند . زیرا که آدم اول ساخته شد و بعد حوا ،و آدم فریب نخورد بلکه زن فریب خورد و در تقصیر گرفتار شد . ای زنان شوهران خود را اطاعت کنید چنانکه خداوند را ، زیرا شوهر زن، سر زن است.

وضعیت زن در اعراب جاهلیت : زن در جامعه عرب استقلال و شخصیت نداشت ، جزءمایملک مرد بشمار می رفت و هرگونه رفتاری با وی متداول و مجاز بود ،درنزد بعضی از اعراب زن مثل سایر ترکه میت به وارث او منتقل میشد ، بعضی از اعراب مولود دختر خود را می کشتند.


این مطالب از کتابهای محققینی چون گزنفون ، ویل دورانت ، دیاکونوف ، راوندی و...اقتباس شده است .


واین داستان ادامه دارد...


8 comments:

Anonymous said...

hemaghate tarikh dar morede tabyize jensiii ro payani nist,kheili be nodrat mishe noghteye roshani ro tooye tarikh peyda kard ke edalate kamel beine in do jensiyat vojood dashte bashe...man eteghad daram zan mojoode kheili moghadasiyeee...kheili moghadas va ghabele setayesh.tarikh bayad sharmandeye in tabyize ahmaghane bashe...

Anonymous said...

jaaaaaaaaaaaleb booood ...

Anonymous said...

shostan va tamiz kardan ok, amma mishe rajebe pokhtan o baftan e KHANE dar oon zaman ye tozihati bedi

Unknown said...

salam
Nasrin matlabe khobi bood , vali yek kam ba dide Femenisti be ghaziye neghah nakardi !!!???

Rasti dar morede kare jadid , jaye jadid , hamkaraye jadidet ham bnenevis dige...

Unknown said...

Mamnoon az inke motalee kardi va ma ro ham dar jarayan gozashti
:)

Unknown said...

In Bavar Na Tanha Dar 2500 sale Pish balke dar hezare sevom dar mashregh zamin hanooz nemood kamel dareh va shoma hata ba kheili az admhaye doro varetoon bahs mikonid Asar oon Tafakor Hanooz Pabarjast Albateh momken zaher motamedaneh tari behesh dadeh bashand in manzooram faghat aghayoon nist balke kheili az khanoom ha tah omgh e vojodeshoon be in ghazieh motaghed baraye hamineh ke khanoom ha hameja bayad aval khodeshoon esbat konand bad hata bavojood esbate kheili az liaghat hashoon hich vaght Dar karhaye Jeddi be oonha Eteka nemisheh! Chon hanooz hame motaghedand ke khanoom ha hamoon ghorme sabzi shoon ro dorost konand barashoon kafieh!!!

Unknown said...

در سراسر عهد باستان ایران فعالیت زن، از جهات گوناگون «لاهوتی» و «ناسوتی»، بی‌وقفه ادامه داشته است.
در نقشهای برجسته در دل كوهها و نقشهای روی ظروف سفالی و تندیس‌گونه‌هایی كه به شكل آلات و ادوات مفرغی و سپس, سیمین و زرین ساخته می‌شده است - و این نقوش نمودار و نماد زندگی و اندیشه‌های ماوراءالطبیعی و زمینی ایرانیان بوده است - همچنان بیشترین صحنه‌ها به زنان اختصاص دارد.در آن میان، در همه دوران باستانی، تندیس و نقش آناهیتا، جایگاه مهم‌ی را به خود اختصاص داده است.
ایزدبانوی آناهیتا كه مظهر توالد و تناسل, حاصلخیزی و آب است، الگوی ماوراءالطبیعی زن در همه دوران باستان است كه نسل به نسل, به ایرانیان منتقل شده بود.
الگوهای زمینی زن در این دوران طولانی، نخست در اساطیر ایرانی و سپس در شاهنامه فردوسی منعكس شده است:
«گرد‌آفرید» دوشیزه‌ای دلاور و جنگجو هست كه شجاعت و پاكدامنی او نمونه است. «تهمینه»، همسر رستم، جلوه‌های فرهنگی زندگی همسر را كه شجاعت، نجابت، پهلوانی، اطاعت از فرمانروا و حفظ آب و خاك است، به فرزند خود سهراب می‌آموزد.
با ورود به دوره تاریخی، «آتوسا»، دختر كوروش و همسر داریوش،بانویی فرهیخته و سیاستمدار است.اينان نمونه هايي انگشت شمار از زنان بزرگ ايراني هستن ،‌با يك نگاه سطحي به تاريخ متوجه مي شويم زنان ايران باستان از زنان اقوام هم عصر خود زندگي بهتري داشتند ،‌كه البته اين مسئله در زمان حاضر كاملا معكوس شده !!!

Anonymous said...

salam
jaleb bood wali chera ba'd az arab haie jaheliat waghti islam miad oza awaz misheh o zanan ehterame ziadi peida mikonan va rooz beh rooz pishraft mikonan ta emrooz keh amalan zan ha az marda to hameh chiz jolo zadan va kam kam baid marda fekri beh khatereh khodeshon bekonan!

mpipel.persianblog.ir